'Ölümünü kanıksadığınız o ipek böceğinden daha zor bir durumdasınız'

P - Yaşlı adam yüzmekte olan köpeği görünce denize girmekten vazgeçti. “Hayvanları da denize sokuyorlar artık” diye söylenerek az ilerdeki banka yöneldi. Oturmadan önce denizden doldurduğu şişeyle bankı yıkadı. Sonra oturup denizi seyretmeye başladı.

Alıcı gözle baksaydı, kıyıdan bir adım uzaktaki adamın şortunun ağını deniz suyuyla temizlemeye çalıştığını, bir başkasının da burnunu denizde temizlediğini görebilirdi.

Adamın denizi yasaklamak istediği köpek, kıyıdan biraz açılmış olan sahibine doğru yüzmeye çalışıyordu oysa. Kadın boğulma taklidi yapıyor, suya dalıp ellerini çırpıyordu. O yüzerken kıyıda gözleriyle onu takip eden köpek bu hareket üzerine suya atlamıştı.

O sırada, son kalan plaj şemsiyesinin altından kovulan sokak köpeği ise madem öyle deyip kavurucu sıcakta ağır adımlarla denize ilerliyordu. İnsanların aksine kendini Ege’nin soğuk sularına bırakmakta hiç tereddüt etmemişti. Kendi etrafında şöyle bir dönüp tüm tüylerini ıslattıktan sonra yine ağır adımlarla sudan çıkmış ve yakında oturanların şaşkın bakışları altında silkinivermişti.

Denize işeyen adam, çişini kumla örten kediyi küçük görüyordu

Herkesin işemekte tereddüt etmediği bir denizde, yine herkes tereddüt etmeden yüzebiliyordu. Halk plajı sigara izmaritleriyle ve çekirdek kabuklarıyla doluydu. Boş pet şişeleri akşam rüzgarında oradan oraya savrulurken, birkaç çevreye duyarlı vatandaş, denizden kağıt bardak ve naylon torba toplayıp çöpe atıyordu. Birkaç saat için 600 liraya varan paralar ödenen şezlongların minderleri, muhtemelen sezonda bir kez su ve sabunla temizleniyorlardı. 

‘Üstünlük’, kendi davranışlarını sorgulamama konforuydu anlaşılan. Ve üstünlerin sıralamasında altta kalanların cezası da hakir görülmekti. Denize işeyen adam, çişini kumla örten kediyi küçük görüyordu. Cep telefonu ile yüksek sesle müzik dinleyen kadın, silkinen köpeğin sıçrattığı sudan şikayetçi olabiliyordu. Bir tekmeyle plaj şemsiyesinin gölgesinden kovulan köpeğin serinlemek için bulduğu çare de rahatsız ediyordu. Sonra şezlong için 600 lira ödeyen insanlar halk plajının kalabalıklığından ve gürültüsünden yakınıyorlar, hasbelkader halk plajında bir şemsiye altına sığınmış bir kadın giysileriyle denize girenleri aşağılıyordu.

Tanrının Dünya'yı insanlar için yarattığına inanan insanlar hayvanları hor görüyorlar. Parasını ödeyince her türlü konfora erişebilenler parası olmayanları, sosyal açıdan şanslı olanlar ise bu konuda şanslı olmadığını düşündükleri bir zümreyi aşağılayabiliyor. Hepsinin ortak noktası hayvanlar, o ayrı…

Ama işte kendinizi bu dünyada, bu ekonomik ve sosyal sistemde büyük balık olarak konumladığınızda, siz küçük balıklara gözünüzü dikmişken, birileri de sizden büyük oluyor illa ki ve size gözünü dikmiş oluyor. Birini, bir cinsi, bir sınıfı, gurubu aşağı konumlamak sizi yukarıda tutmuyor, onların bir üstünde kalıyorsunuz sadece.

İpek kumaş satan dükkanlarda ipeksiz kumaş peşinde...

İpek kumaş satan dükkanların olduğu pasajda, ipek olmayan kumaş arıyordu kadın. Hemen tüm satıcılar sattıklarının hakiki ipek olduğu konusunda tam güvence veriyorlardı. “Ben ipek kullanmak istemiyorum” dedi kadın, “kumaşın üretim şekli çok üzücü”… “Allah onları bizim için yaratmış” dedi bir satıcı, tüm kalbiyle inanarak. “Yine de çok üzücü değil mi” dedi kadın, “haşlanarak ölen böcekler…”

Satıcı anlamayan gözlerle baktı, “Allah'ın takdiri” dedi kısaca. Savaşta insan öldürmeyi mübah sayan bir katılıkla. Bu sıralamanın nerede yazdığını sorduğu bir başka satıcı ise kadını azarladı. “Siz” dedi kadın, “ölümünü kanıksadığınız o ipek böceğinden daha zor bir durumdasınız. Bunu bir gün anlayacaksınız.”